Karta innowacji pedagogicznej 

• Tytuł innowacji: Learning languages is fun - nauka języka angielskiego metodą projektu i prezentacji.
• Imię i nazwisko autora/autorów innowacji: Barbara Waszuk
• Osoby zaangażowane w realizację innowacji:

Nauczyciele: do współpracy zapraszani są nauczyciele języków obcych.

Samorząd uczniowski: Samorząd Uczniowski klas starszych

Rada Rodziców:

• Liczba uczniów biorących udział w innowacji: ok. 200 uczniów klas 4-8 SP i 3 gimnazjum
• Termin realizacji innowacji: 10.2018 – 20.06.2018
• Rodzaj innowacji: Innowacja mieszana: organizacyjno - metodyczna
• programowa
• organizacyjna
• metodyczna
• Finansowanie innowacji – organ prowadzący wyraził zgodę na finansowanie planowanych działań
• tak
• nie
• nie dotyczy
• Opis zasad innowacji: 

Cele:

• Rozbudzanie ciekawości poznawczej oraz wyposażenie uczniów w zasób wiadomości, w tym środków językowych: gramatycznych, leksykalnych, ortograficznych oraz fonetycznych, ujęty w wymaganiach szczegółowych podstawy programowej;
• Wskazywanie wartości wiedzy jako podstawy do rozwijania umiejętności komunikowania się w języku angielskim;
• Kształcenie sprawności receptywnych (słuchanie i czytanie) i produktywnych (mówienie, pisanie, przetwarzanie tekstu) oraz umiejętności wchodzenia w interakcje z innymi użytkownikami języka angielskiego;
• Poszerzenie wiedzy i umiejętności uczniów z języka angielskiego w sferze komunikowania się oraz tworzenia tekstów własnych (opowiadań, opisów, streszczeń, relacji…)
• Integracja społeczności klasowej poprzez organizację pracy w grupach, uczenie się przez współdziałanie, kształtowanie kompetencji miękkich (umiejętność współpracy w grupach);
• Inspirowanie uczniów do kontaktu z literaturą i sztuką;
• Przygotowanie uczniów do dokonywania odpowiedzialnych wyborów w zakresie doboru przyjaciół, spędzania czasu wolnego i własnego rozwoju. 

Odbiorcy:

• Uczniowie klas IV-VIII SP i 3 gimnazjum. 

Metody pracy:

• Metoda kognitywna (unowocześniona metoda gramatyczno - tłumaczeniowa). Ta metoda podkreśla, że język musi mieć charakter twórczy, a posługiwanie się językiem nie jest nawykowe lecz innowacyjne. Ta metoda za cele nauki uznaje wykształcenie kompetencji językowej. Taka kompetencja pozwala, za pomocą pewnej skończonej liczby reguł gramatycznych, rozumieć
  i samodzielnie tworzyć w języku obcym nieskończenie wiele poprawnych zdań. Drogą do osiągnięcia kompetencji jest kontakt z językiem obcym w naturalnej sytuacji, której znaczenie jest dla ucznia
  w pełni zrozumiałe. W toku wielu udanych i nieudanych prób samodzielnego mówienia uczeń powoli zbliża się do normy językowej. Błąd jest traktowany jako zupełnie naturalna cecha każdego procesu uczenia się, a nawet sygnał, że proces uczenia się w ogóle zachodzi. Twórcze, refleksyjne, analityczne przyswajanie języka obcego, przywiązywanie wielkiej wagi do rozwijania sprawności receptywnych, zwłaszcza słuchania, wysoka ranga tzw. nieustrukturyzowanej produkcji językowej, gdzie uczeń samodzielnie buduje wypowiedzi  i trenuje prowadzenie swobodnej rozmowy, to trwałe elementy zapożyczone z tej metody konieczne do osiągnięcia celów założonych w programie. 
• Metoda reagowania całym ciałem (TPR). Ta metoda opiera się na założeniu, że uczeniu się i trwałemu zapamiętywaniu nowego materiału językowego sprzyjają dwa rodzaje zachowania ucznia – milczące przysłuchiwanie się i ruch fizyczny związany z treścią przekazu. Nauczanie w tej metodzie polega na prostych poleceniach wydawanych przez nauczyciela w języku obcym. Te polecenia, – których wykonanie demonstruje na początku nauczyciel, by wspomóc rozumienie – są skonstruowane tak, że można je wykonać bez słów. W każdym przypadku są niezbędne ruch fizyczny
  i praca całym ciałem. Ta metoda nie operuje podręcznikiem; wykorzystuje zestawy rekwizytowe, by za ich pomocą tworzyć pozaklasowe sytuacje takie jak zakupy w sklepie czy wycieczka do parku. Chodzi tu o zaktywizowanie całego mózgu: lewej półkuli – odpowiedzialnej za język i prawej – odpowiedzialnej za ruch fizyczny.
• Metoda naturalna. Ta metoda opiera się na założeniu, iż decydujące dla opanowania języka jest słuchanie wypowiedzi obcojęzycznych, których ogólny sens jest dla uczącego się zrozumiały, wynika bowiem ze zrozumiałej dla niego sytuacji. Nauczyciel maksymalnie zbliża więc nauczanie do tego, co dzieje się w przypadku dziecka opanowującego język ojczysty; posługuje się dość prostym, ale naturalnym językiem, mówi o tym, co dzieje się tu i teraz, stosuje wiele mimiki i gestu, powtarza swą wypowiedź na różne sposoby. Ta metoda opiera się również na przekonaniu,  że kluczową sprawą dla powodzenia nauki jest wyeliminowanie stresu. Zadaniem nauczyciela jest więc również stworzenie atmosfery bezpieczeństwa i akceptacji. Uczniowie sami decydują, czy i kiedy włączyć się do rozmowy. Nauczyciel nie poprawia błędów, lecz w toku dalszej rozmowy wielokrotnie wypowiada formy poprawne.
• Podejście komunikacyjne. Celem nauki jest osiągnięcie kompetencji komunikacyjnej rozumianej jako umiejętność efektywnego porozumiewania się w sposób odpowiadający danej sytuacji. Aby to osiągnąć, trzeba poznać formy gramatyczne danego języka, a także funkcje wypowiedzi oraz ich wzajemne zależności. Drogą do wykształcenia kompetencji komunikacyjnej jest uczestniczenie
  w możliwie wielu sytuacjach organizowanych przez nauczyciela tak, aby były one maksymalnie zbliżone do naturalnych sytuacji. 

Formy pracy:

• praca z całą klasą (lockstep),
• praca indywidualna (kierowana przez nauczyciela lub samodzielna),
• praca w parach zamkniętych (wszyscy uczniowie pracują w parach) lub otwartych (dwóch uczniów występuje przed klasą),
• praca w grupach,
• praca projektowa (wykonywana w szkole lub w domu).
• Praca w parach zamkniętych i grupach oraz praca projektowa zakończona prezentacją efektów działania – przed nauczycielem i klasą. 

Przewidywane efekty:

• Młodzież będzie współpracować w grupie, zrozumie pojęcie odpowiedzialność za siebie i innych, nauczy się dobrze planować i organizować pracę zespołową.
• Uczniowie będą rozwijać umiejętności TiK poprzez stworzenie folderu, książki, filmu, prezentacji multimedialnych;
• Nastąpi wzrost aktywności uczniów na lekcjach języka angielskiego;
• Powstanie mini-album z wypracowanymi przez uczniów tekstami;
• Nastąpi podniesienie jakości pracy szkoły. 

Sposób ewaluacji:

• Obserwacja zachowań i aktywności uczniów na lekcjach języka angielskiego.
• Ankieta ewaluacyjna – styczeń i czerwiec
• Wypracowane projekty uczniowskie